सुविचार .. भाग ५

२०१) गरिबी असूनही दान करतो तो ख्ररा दानशूर.

२०२) स्वार्थरहीत आणि खरीखुरी सेवा हीच खरी प्रार्थना.

२०३) प्रार्थना म्हणजे ईश्वराच्या जवळ जाण्याची शक्ती.

२०४) आपले सौख्य हे आपल्या विचारांवर अवलंबून असते.

२०५) जे घाईघाईने वर चढू पाहतात ते कोसळतात.

२०६) सदगुणांना कधीच वार्धक्य येत नाही.

२०७) उषःकाल कितीही चांगला असला तरी सूर्याला तिथे फार काळ थांबता येत नसतं.

२०८) लज्जा हा सौंदर्याचा अलंकार आहे.

२०९) मोहाचा पहिला क्षण, ही पापाची पहिली पायरी असते.

२१०) जीवन नेहमीच अपूर्ण असते आणि ते अपूर्व असण्यातच त्याची गोडी साठवलेली असते.

२११) सत्याला शपथांच्या टेकूची गरज नसते.

२१२) जगात सारी सोंगे करता येतात, पण पैशाच सोंग करता येत नाही.

२१३) संकटं टाळणं माणसाच्या हाती नसतं पण संकटाचा सामना करणं त्याच्या हातात असतं.

२१४) जूनी खपली काढून बुजलेल्या जखमा ताज्या करण्यात शहाणपणा नसतो.

२१५) सौंदर्य, सुस्वभाव यांची बेरीज करा, मैत्रीतून मत्सर वजा करा, प्रेमाला शुध्द अंतःकरणाने गुणा, परमनिंदेचा लघुत्तम काढा, सुविचारांचा वर्ग करा, दया, क्षमा, शांती, परमार्थ यांचे समीकरण सोडवा... हेच आपल्या सुखी आयुष्याचे गणित आहे.

२१६) क्रांती तलवारीने घडत नाही; तत्वाने घडते.

२१७) जो गुरू असेल, तो शिष्य असेलच. जो शिष्य नसेल, तो गुरू नसेल.

२१८) जीवन हा एक पाण्याचा प्रवाह आहे, समुद्र गाठायचा असेल, तर खाचखळगे पार करावेच लागतील.

२१९) जीवन ही एक जबाबदारी आहे. क्षणाक्षणाला दुसऱ्याला सांभाळत न्यावं लागतं.

२२०) वैभव त्यागात असते, संचयात नाही.

२२१) तुम्हाला सज्जन व्हावेसे वाटत असेल तर आधी तुम्ही वाईट आहात यावर विश्वास ठेवा.

२२२) खोटी टीका करू नका, नाहीतर प्रतिटीका ऎकावी लागेल.

२२३) मनाविरूध्द गोष्ट, म्हणजे ह्रदयस्थ परमेश्वराविरूध्द.

२२४) पुस्तकांसारखा दुसरा मित्र नाही. आपले अंतरंग खुले करते. कधी चुकवत नाही की फसवत नाही.

२२५) ह्रदयात अपार प्रेम असंल की सर्वत्र मित्र

२२६) टीका करणाऱ्या शत्रुंपेक्षा दिखाऊ स्तुती करणाऱ्या मित्रांपासून सावध रहा.

२२७) प्रसंगी थोडे नुकसान झाले तरी चालेल, पण शत्रू निर्माण करू नका.

२२८) मनाला आंनद देण्याचा कोणत्याही पदार्थाचा गुण म्हणजेच सौंदर्य.

२२९) भव्य विचार हा सुगंधासारखा असतो; तो पसरावावा लागत नाही; आपोआप पसरतो.

२३०) वाईट गोष्टींशी असहकार दाखवणे हे मानवाचे आद्य कर्तव्य आहे.

२३१) त्याज्य वस्तू फूकट मिळाली तरी स्वीकारू नये.

२३२) शत्रूशीही प्रेमाने वागून त्याला जिंकता येते; पण त्यासाठी संयम असावा लागतो.

२३३) कृतघ्नतेसारखे दुसरे पाप नाही.

२३४) बनू शकलात तर कृतज्ञ बना, कृतघ्न नको.

१३५) दुसऱ्याचे अनूभव जाणून घेणे हाही एक अनुभवच आसतो.

२३६) ओरडण्याने ओरडणे बंद होत नाही; स्वस्थ राहण्याने मात्र होते.

२३७) दुःख गरूडाच्या पावलाने येतं आणि मुगींच्या पावलांनी जातं.

२३८) जीवन जगण्याची कला हीच सर्व कलांमध्ये श्रेष्ठ कला आहे.

२३९) एकमेका साहय्य करू । अवघे धरू सुपंथ ॥

२४०) सुख हे दुःखाचे मोल देऊनच मिळते.

२४१) श्रीमंताचे बंगले चांगले असतात पण म्हणून कोणी आपल्या झोपड्या पाडत नाही.

२४२) राष्ट्र निर्माण करायचे असेल तर आधी राष्ट्रनिष्ठा निर्माण करायला हवी.

२४३) संयम राखणे हा आयुष्यातला फार मोठा गुण आहे.

२४४) असंभवनीय गोष्टी कधीच खऱ्या मानू नयेत.

२४५) उषःकालाकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे, तो म्हणजे रात्र.

२४६) ज्या गोष्टी कधीच बदलू शकत नाहीत त्यांच्याविषयी कधीही दुःखी होऊ नये.

२४७) जे दुसऱ्याचे स्वातंत्र्य हिरावून घेतात, त्यांना स्वातंत्र्यात राहण्याचा हक्क नही.

२४८) पुस्तकाइतका प्रांजळ आणि निष्कपटी मित्र दुसरा मिळणार नाही.

२४९) मनाला आंनद, संस्कार देणारी प्रत्येक वस्तू व कृती कलापूर्ण आहे.

२५०) दोष लपवला की तो मोठा होतो आणि कबूल केला की नाहीसा होतो

सुविचार .. भाग ४

१५१) स्वातंत्र्य म्हणजे संयम; स्वैराचार नव्हे.

१५२) आयुष्यातला खरा आंनद भावनेच्या ओलाव्यात असतो.

१५३) माणसाने आपल्या आयुष्यात सुख-दुःख मानापमान, स्फूर्ती-निंदा, लाभ हानी, प्रिय-अप्रिय ह्या गोष्टी समान समजाव्यात.

१५४) जीवनातील प्रत्येक क्षणी शिकणं म्हणजे शिक्षण.

१५५) तन्मयता नसेल तर; विद्वत्ता व्यर्थ आहे.

१५६) शिक्षण हे साधन आहे; साध्य नव्हे.

१५७) हसा, खेळा पण शिस्त पाळा.

१५८) आयुष्यात काय गमावलंत ह्यापेक्षा काय कमावलंत ह्याचा विचार करा.

१५९) स्वतः जगा आणि दुसऱ्यालाही जगू द्या.

१६०) तूच आहेस तूझ्या जीवनाचा शिल्पकार !

१६१) काळ्याकुट्ट रात्रीनंतर उद्याची लख्ख पहाट असतेच.

१६२) काळजाची प्रत्येक जखम भरून येते कारण काळ दुःखावर मायेची फुंकर घालत असतो.

१६३) एक साधा विचारसुध्दा तुमचं आयुष्य उजळवू शकतो म्हणून नेहमी नवे विचार मिळवत रहा.

१६४) हे देवा, मला खूप खूप आव्हानं दे व ती पेलण्यासाठी प्रचंड शक्ती दे !

१६५) उगवणारा प्रत्येक दिवस उमलणारा हवा.

१६६) या जन्मावर, या जगण्यावर शतदा प्रेम करावे.

१६७) तुम्हाला मोठेपणी कोणं व्हायचंय ते आजच ठरवा....आत्ताच !

१६८) केल्याने होत आहे रे आधी केलेची पाहीजे.

१६९) दुसऱ्यांच्या गुणाचं कौतुक करायलाही मन मोठं लागतं.

१७०) माणूस म्हणजे गुण व दोष यांचे मिश्रण आहे.

१७१) प्रत्येक क्षण अपल्याला काही ना काही शिकवत असतो.

१७२) व्यायामामुळे बुध्दी आणि मन दोहोंचे सामर्थ्य प्रभावी होते.

१७३) काट्याविना गुलाबाचा कोमलपणा व्यर्थ असतो.

१७४) दुःख हे कधीच दागिन्यासारखं मिरवू नका; वाटू शकलात तर आपला आनंद वाटा.

१७५) शक्तीचा उपयोग नेहमी शहाणपणाने करा. क्रोधाच्या मार्गाने ती वाया घालवू नका.

१७६) जग भित्र्याला घाबरवते आणि घाबरवणाऱ्याला घाबरते.

१७७) दुःख हे बैलालासुध्दा कोकिळेसारखं गायला लावतं.

१७८) शिकणाऱ्याला शिकवावं लागत नाही; तो स्वतःहून शिकतो.

१७९) जग हे कायद्याच्या भीतीने चालत नाही ते सद्विचाराने चालते.

१८०) परिस्थितिला शरण न जाता परिस्थितीवर मात करा.

१८१) ऎकावे जनाचे करावे मनाचे.

१८२) एका वेळी एकच काम आणि तेही एकाग्रतेने करा.

१८३) केवळ ज्ञान असून उपयोग नाही, ते कसं आणि केव्हा वापरायचं याचंही ज्ञान हवं.

१८४) बाह्यशत्रूपेक्षा बऱ्याच वेळी अंतःशत्रूचीच अधीक भीती असते.

१८५) चिंता ही कुठल्याच दुःखावरचा उपाय होऊ शकत नाही.

१८६) तलवारीच्या जोरावर मिळवलेलं राज्य तलवार असेतोवरच टिकतं.

१८७) दुःखातील दुःखिताला सुख म्हणजे त्याच्या दुःखातला सहभाग होय.

१८८) स्वातंत्र्य हा आपला जन्मसिध्द हक्क आहे पण त्याचा स्वैराचार होऊ न देणं हे आपलं आद्यकर्तव्य आहे.

१८९) स्वतःला पुर्ण ज्ञानी समजणाऱ्याचा विकास खुंटला.

१९०) त्रासाशिवाय विद्या मिळणे अशक्य आहे. नव्हे, त्रास कसा सहन करायचा हे शिकणे हीच विद्या !

१९१) जगू शकलात तर चंदनासारखे जगा; स्वत: झीजा आणि इतरांना गंध द्या

१९२) दुबळी माणसे रडगाणी सांगण्यासाठीच जन्माला आलेली असतात.

१९३) पाप ही अशी गोष्ट आहे जी लपवली की वाढत जाते.

१९४) उद्याचा भविष्यकाळ वर्तमानाच्या त्यागातून निर्माण होत असतो.

१९५) जो चांगल्या वॄक्षाचा आधार घेतो त्याला चांगलीच सावली लाभते.

१९६) मरावे परी कीर्तीरूपे उरावे.

१९७) आयुष्य जगून समजते; केवळ ऎकून , वाचून , बघून समजत नाही.

१९८) मूर्ख माणसे आपापसात संभाषण करू लागली की शहाण्या माणसाने मौन धारण करणे योग्य.

१९९) बचत म्हणजे काय आणि ती कशी करावी हे मधमाश्यांकडून शिकावं.

२००) तारूण्य म्हणजे जीवनाचा रचनाकाळ आहे.

सुविचार .. भाग ३

१०१) सन्मित्र शिंपल्यातल्या मोत्यासारखे असतात.

१०२) सौंदर्य हे वस्तूत नसते; पाहणाऱ्याच्या दृष्टीत असते.

१०३) शरीरमाध्यम खलु सर्वसाधनम ॥

१०४) सर्वच प्रश्न सोडवून सूटत नाहीत; काही सोडून दिले की आपोआप सुटतात.

१०५) विद्या विनयेन शोभते ॥

१०६) शीलाशिवाय विद्या फ़ुकाची आहे.

१०७) जगाशी प्रामाणिक राहण्यापेक्षा आधी स्वतःशी प्रामाणिक रहा.

१०८) एकदा तुटलेलं पान झाडाला परत कधीच जोडता येत नाही.

१०९) कामात आनंद निर्माण केला की त्याचं ओझं वाटत नाही.

११०) आयुष्यात खरं प्रेम, खरी माया फ़ार दूर्मिळ असते.

१११) ज्या चांगल्या बाबी आपण निर्माण केल्या नाहीत त्या नष्ट करण्याचा आधिकार आपल्याला नाही.

११२) कुणीही चोरू शकत नाही अशी संपत्ती कमावण्याचा प्रयत्न करा.

११३) देणाऱ्याने देत जावे, घेणाऱ्याने घेत जावे घेता घेता एक दिवस, देणाऱ्याचे हात घ्यावे !

११४) आयुष्यात सगळ्याच गोष्टी आपल्याला जमतील असं नाही.

११५) मूर्खांना विवेक सागंणे हाही मूर्खपणाच !

११६) ज्या गोष्टींशी आपला काहीही संबंध नाही त्यात नाक खुपसले की तोटाच होतो.

११७) जे झालं त्याचा विचार करू नका; जे होणार आहे त्याचा विचार करा.

११८) आपल्याला जे आवडतात त्यांच्यावर प्रेम करण्यापेक्षा ज्यानां आपण आवडतो त्यांच्यावर प्रेम करा.

११९) रामप्रहरी जागा होतो त्यालाच प्रहरातला राम भेटतो.

१२०) जे आपले आहेत त्यांच्यावर कुणीही प्रेम करतं; पण जे आपले नाहीत त्यांच्यावर प्रेम करणं हेच खरं प्रेम !

१२१) लक्षात ठेवा-आयुष्यात कुठलीच गोष्ट कायमची आपली नसते.

१२२) कधी कधी आपण ज्यांच्यावर खूप प्रेम करतो तीच माणसं आपल्यापासून फार दूर जातात.

१२३) जे आपले नाही त्याच्यावर कधीच हक्क सांगू नका.

१२४) पुढचा आपल्याशी चांगला वागेल या अपेक्षेने त्याच्याशी चांगलं वागू नका.

१२५) आयुष्यात भेटणारी सगळीच माणसे सारखी नसतात.

१२६) गुणांचं कौतुक उशीरा होतं; पण होतं !

१२७) कुठल्याही कामाला अंतःकरणाचा उमाळा लागतो.

१२८) स्वतःचा अवगुण शोधणं हीच गुणांची पूर्तता !

१२९) ज्यादिवशी आपली थोडीही प्रगती झाली नाही तो दिवस फुकट गेला अस समजा.

१३०) जो स्वतःवर प्रेम करू शकत नाही तो जगावर काय प्रेम करणार !

१३१) सृजनातला आनंद कल्पनेच्या पलीकडचा असतो.

१३२) श्रध्दा असली की सृष्टीतल्या प्रत्येक गोष्टीत देव दिसतो.

१३३) आनंदी मन, सुदृढ शरीर आणि अध्यात्मिक श्रध्दा ह्या तिनही गोष्टी लाभणं म्हणजे अमृत मिळणं.

१३४) एकांतात मिळणाऱ्या क्षणांचं आपण काय करतो यावर आयुष्याकडे पाहाण्याचा आपला दृष्टीकोन व्यक़्त होतो.

१३५) प्रेमाला आणि द्वेषालाही प्रेमानेच जिंका.

१३६) आपण चुकतो तिथे सावरतो तोच खरा मित्र !

१३७) आपला जन्म होतो तेव्हा आपण रडत असतो आणि लोक हसत असतात. मरताना आपण असं मरावं की आपण हसत असू आणि लोक रडत असतील !

१३८) स्वतःची चूक स्वतःला कळली की बरेच अनर्थ टळतात.

१३९) अश्रुंनीच ह्र्दये कळतात आणि जुळतात.

१४०) हक्क आणि कर्तव्य या एकाच नाण्याच्या दोन बाजू आहेत.

१४१) आयुष्यात असं काहीतरी मिळवा जे तुमच्या पासून कुणीही चोरून घेऊ शकत नाही.

१४२) बदलण्याची संधी नेहमी असते पण बदलण्यासाठी तूम्ही वेळ काढला का ?

१४३) कलेशिवाय जीवन म्हणजे सुगंधाशिवाय फूल आणि प्राणाशिवाय शरीर !

१४४) टाकीचे घाव सोसल्याशिवाय देवपण मिळत नाही.

१४५) नेहमी तत्पर रहा; बेसावध आयुष्य जगू नका.

१४६) यश न मिळणे याचा अर्थ अपयशी होणे असा नाही.

१४७) आयुष्यात खूपदा बुध्दी जिंकते; ह्रदय हरतं पण बुध्दी जिंकूनही हरलेली असते आणि ह्रदय हरूनदेखील जिंकलेलं असतं.

१४८) खरं आणि खोटं यात केवळ चार बोटांचं अंतर आहे. आपण कानांनी ऎकतो ते खोटं आणि डोळ्यांनी पाहतो ते खरं.

१४९) जगी सर्व सुखी असा कोन आहे; विचारी मना तुच शोधूनी पाहे.

१५०) प्रत्येक बाबतीत दुसऱ्याच अनुकरण करु नका; स्वतःची वेगळी ओळख निर्माण करा.

सुविचार .. भाग २

५१) तुम्ही आयुष्यात किती माणसे जोडली यावरुन तुमची श्रीमंती कळते.

५२) शिक्षक म्हणजे विद्यार्थ्याचा दुसरा पालकच.

५३) मनाचे दरवाजे नेहमी खुले ठेवा; ज्ञानाचा प्रकाश कुठुन कधी येईल सांगता येत नाही.

५४) आपल्याला मदत करणाऱ्या माणसांशी नेहमी कृतज्ञ रहा.

५५) एखाद्याला गुन्हेगार ठरविताना त्याच्या जागी स्वत:ला ठेवून बघा.

५६) परीक्षा म्हणजे स्वत:च्या आत डोकावून पाहण्याची संधी !

५७) खिडकी म्हणजे आकाश नसतं.

५८) जगण्यात मौज आहेच पण त्याहून अधिक मौज फ़ुलण्यात आहे

५९) वाचन, मनन आणि लेखन म्हणजे अध्ययन.

६०) भाकरी आपल्याला जगवते आणि गुलाबाचं फ़ूल कशासाठी जगायचं हे शिकवते.

६१) कविता म्हणजे भावनांचं चित्र!

६२) संभ्रमाच्या वेळी नेहमी आपल्या कर्तव्याला प्राधान्य द्या.

६३) तुम्ही जेवढं इतरांना द्याल तेवढंच, किंबहुना त्याच्या कित्येक पटीने देव तुम्हाला देईल.

६४) ज्याच्यामधे मानवता आहे तोच खरा मानव !

६५) स्वत:च्या स्वार्थासाठी दुसऱ्याचा वापर कधी करु नका; आणि स्वत:चा वापर कुणाला करु देऊ नका.

६६) अनुभवासारखा दुसरा गुरू नाही.

६७) तुलना करावी पण अवहेलना करू नये.

६८) समाधानी राहण्यातच आयुष्यातलं सगळ्यात मोठं सुख आहे.

६९) आयुष्यातल्या कोणत्याही क्षणी क्रोधाचे गुलाम बनू नका.

७०) मनात आणलं तर या जगात अश्यक्य असं काहीच नाही.

७१) चेहरा हा आपल्या व्यक्तीमत्त्वाचा आरसा असतो.

७२) व्यर्थ गोंष्टींची कारणे शोधू नका; आहे तो परिणाम स्वीकारा.

७३) आवडतं तेच करू नका; जे करावं लागतं त्यात आवड निर्माण करा.

७४) तुम्ही किती जगलात ह्यापेक्षा कसं जगलात याला जास्त महत्त्व आहे.

७५) अश्रु येणं हे माणसाला ह्रदय असल्याचं द्योतक आहे.

७६) विचारवंत होण्यापेक्षा आचारवंत व्हा.

७७) मरण हे अपरिहार्य आहे त्याला भिऊ नका.

७८) आयुष्यात प्रेम कारा ; पण प्रेमाचं प्रदर्शन करू नका.

७९) आयुष्यात कुठलीच नाती ठरवून जोडता येत नाही.

८०) प्रायश्चित्तासारखी दूसरी शिक्षा नाही.

८१) तुम्ही जिथे जाल तिथे तुमची गरज निर्माण करा.

८२) सगळेच निर्णय मनाने घेऊ नका; काही निर्णय बुध्दीलाही घेऊ द्या.

८३) काळ्याकुट्ट रात्रीनंतर सुर्य उगवतोचं.

८४) लखलखते तारे पाहण्यासाठी आपल्याला अंधारातच राहवं लागतं.

८५) चांगली कविता माणसाला संवेदनाक्षम बनवते.

८६) तुमची उक्ती आणि कृती यात भेद ठेवू नका.

८७) भुतकाळ आपल्याला आठवणींचा आनंद देतो; भविष्यकाळ आपल्याला स्वप्नांचा आनंद देतो पण आयुष्याचा आनंद फ़क्त वर्तमानकाळच देतो.

८८) चांगला माणूस घडवणे हेच शिक्षणाचे खरे ध्येय आहे.

८९) आयुष्यात सर्वात जास्त विश्वास परमेश्वरावर ठेवा.

९०) उलटा केलेला पिरॅमिड कधीच उभा राहू शकत नाही

९१) पोहरा झुकल्याशिवाय विहिरीतलं पाणी पोहऱ्यात जात नाही.

९२) अत्तर सुगंधी व्हायला फ़ुले सुगंधी असावी लागतात.

९३) मित्राच्या मृत्यूपेक्षा मैत्रीचा मृत्यू अधिक दुःखदायक असतो.

९४) रागाला जिकंण्याचा एकमेव उपाय - मौन !

९५) अती अशा हे दुःखाचं मूळ कारण आहे.

९६) अंथरूण बघून पाय पसरा.

९७) कधी कधी हक्क मागून मिळत नाहीत; ते मिळवावे लागतात.

९८) तुम्हाला ज्या विषयाची माहिती आहे त्याविषयी कमी बोला, आणि ज्या विषयाची माहिती नाही त्या विषयी मौन पाळा.

९९) अतिशहाणा त्याचा बैल रिकामा.

१००) संकटं तुमच्यातली शक्ती, जिद्द पाहण्यासाठीच येत आसताच.

सुविचार .. भाग १

१) सुरुवात कशी झाली यावर बऱ्याच घटनांचा शेवट अवलंबून असतो.

२) आयुष्यात भावनेपेक्षा कर्तव्य मोठे असते.

३) प्रार्थना म्हणजे मनाचं स्थान

४) जग प्रेमाने जिंकता येतं; शत्रुत्वाने नाही.

५) यश मिळवायचं असेल तर स्वत:च स्वत:वर काही बंधन घाला.

६) प्रत्येकाच्या मनात एक आदर्श व्यक्ती असलीच पाहिजे.

७) ज्याने स्वत:चं मन जिंकलं त्याने जग जिंकलं.

८) यश मिळवण्यासाठी सगळ्यात मोठी शक्ती-आत्मविश्वास.

९) प्रतिकूलतेतही अनुकूलता निर्माण करतो तोच खरा माणूस !

१०) चुकतो तो माणूस आणि चुका सुधारतो तो देवमाणूस !

११) मित्र परिसासारखे असावेत म्हणजे आयुष्याचं सोनं होतं.

१२) छंद आपल्याला आयुष्यावर प्रेम करायला शिकवतात.

१३) आपण जे पेरतो तेच उगवतं.

१४) फ़ळाची अपेक्षा करुन सत्कर्म कधीच करु नये.

१५) उशीरा दिलेला न्याय हा न दिलेल्या न्यायासारखा असतो.

१६) शरीराला आकार देणारा कुंभार म्हणजे व्यायाम.

१७) प्रेम सर्वांवर करा पण श्रध्दा फ़क्त परमेश्वरावरच ठेवा.

१८) आधी विचार करा; मग कृती करा.

१९) आयुष्यत आई आणि वडील यांना कधीच विसरु नका,

२०) फ़क्त स्वत:साठी जगलास तर मेलास आणि स्वत:साठी जगून दुसऱ्यांसाठी जगलास तर जगलास !

२१) एकमेकांची प्रगती साधते ती खरी मैत्री.

२२) अतिथी देवो भव ॥

२३) अपयशाने खचू नका; अधिक जिद्दी व्हा.

२४) दु:ख कवटाळत बसू नका; ते विसरा आणि सदैव हसत रहा.

२५) आपल्यामुळे दुसऱ्याला दु:ख होईल असे कधीही वागू नका

२६) निघून गेलेला क्षण कधीच परत आणता येत नाही.

२७) खऱ्या विद्यार्थ्याला कधीच सुट्टी नसते. सुट्टी ही त्याच्यासाठी नवं काहीतरी शिकण्याची संधी असते.

२८) उद्याचं काम आज करा आणि आजचं काम आत्ताच करा.

२९) चुकीचा व्यवहार माणसं तोडतो म्हणून तो सत्याने आणि सन्मानाने करा.

३०) नवं काहीतरी शिकण्यासाठी मिळालेला वेळ म्हणजे सुट्टी.

३१) माणसाची चौथी मूलभूत गरज म्हण्जे पुस्तक.

३२) सत्याने मिळतं तेच टिकतं.

३३) जो दुसऱ्यांना देतो त्याला देव देतो.

३४) परमेश्वराच्या आशीर्वादाशिवाय कुठलेही कार्य सिध्दीस जात नाही.

३५) हिंसा हे जगातलं सगळ्यात मोठं पाप आहे; मग ती एखाद्या माणसाची असो वा पशुची !

३६) स्वप्न आणि सत्य यात साक्षात परमेश्वर उभा असतो.

३७) प्राप्तीपेक्षा प्रयत्नांचा आनंद अधिक असतो.

३८) खरी श्रीमंती शरीराची, बुध्दीची आणि मनाची

३९) तडजोड हे आयुष्याचं दुसरं नाव आहे.

४०) वाहतो तो झरा आणि थांबते ते डबकं ! डबक्यावर डास येतात आणि झऱ्यावर राजहंस !!

४१) जो गुरुला वंदन करत नाही; त्याला आभाळाची उंची लाभत नाही.

४२) गर्वाचं घर नेहमीच खाली असतं.

४३) झाडावर प्रेम करणारा माणूस सदैव प्रसन्नच असतो.

४४) माणसाचा सगळ्यात मोठा सदगुण म्हणजे त्याची माणुसकी

४५) क्रांती हळूहळू घडते; एका क्षणात नाही.

४६) सहल म्हणजे माणसिक आनंदाची सामुहिक क्रिडा

४७) मुक्या प्राण्यांवर सदैव प्रेम करा.

४८) आयुष्याच्या प्रवासात प्रवास अत्यावश्यक आहे.

४९) बाह्यसौंदर्यापेक्षा अंतर्गत सौंदर्य जास्त मोलाचं असतं.

५०) मनाची श्रीमंती ही कुठल्याही श्रीमंतीपेक्षा मोठी असते

अफाट होती तुझी स्मरणशक्ती

तुला नेमके ठाऊक होते, एकमेकांना पहिल्यांदा पाहीले

तेव्हा सुर्याचा पृथ्वीशी असलेला नेमका कोन

एकमेकांच्या नजरेत हरवताना

आपण नक्की किती होतो एक का दोन ?

तुला ठाऊक होते माझ्या कुठल्या शर्टला होती किती बटने?

कुठल्याचा उसवला होता खिसा ?

रात्रभर गाणी म्हणून दाखवताना

नेमका कितव्या गाण्याला बसला होता घसा ?

तुझ्याशी बोलताना चुकून जांभई निसटली

त्या दिवसाची तारीख, महिना, वर्ष, वेळ

आणि एकूण किती मायक्रो सेकन्द टिकू शकला होता ?

मुश्किलीने एकमेकांशी अबोला धरण्याचा खेळ

आठवते का तुला रातराणी शेजारी बसून

कविता म्हणून दाखवताना

फुललेल्या एकूण कळ्यांची संख्या

माझ्या अक्षराची पुस्तकात लिहीलेली मानसशास्त्रीय व्याख्या

नेमके आठवत होते तुला

कवितानी बोट टिकवले होते ते नेमके कुठल्या क्षणांवर

आणि मनावरील पानावर कोरल्या गेल्यावरही

कुठली कविता कुठल्या पानावर

अफाट होती तुझी स्मरणशक्ती

मलाच कसे काय विसरलीस कुणास ठाऊक ?

- आयुष्यावर बोलु काही, संदीप खरे

फक्त तुला पाहण्यासाठी !!!!

तू वर्गात येईपर्यंत आसुसलेले डोळे

अन् थबकलेले श्वास फक्त तुला पाहण्यासाठी

तुझं कधी मला चिडवणं,चेष्टा करणं,हसवणं

खूप आपलसं करून जातं

पण, कधी कधी एकदमच तुझं निःशब्द होणं

अनोळखी असल्यासारखं वागणं

पार जीवाला ठेच लावून जातं गं !

तू वर्गात येईपर्यंत,तुझ्या अनुपस्थितीत

आठवतात लगेच 'त्या' साऱ्या गोष्टी अन्

पुन्हा हळव्या करून जातात मनाला !

तू वर्गात येईपर्यंत दाराकडे दाराकडे टक लावून बघणारे डोळे !

अगदी,प्रत्येक पावलांचा आवाज टिपण्यासाठी दक्ष असलेले कान !

समोर चालू असलेल्या lecture शी माझं काहीही संबंध नाही,

असा मेंदू आणि तुझ्या entry साठी आतुरलेले मन !

आणि मधनच आठवतो तुझा निःशब्द सहवास

आणि घायाळ होतं काळीज!!!

खिडकीतून बाहेर बघणारे डोळे ! बाहेरच रखरखतं उन !

समोर बडबडणारे मास्तर आणि

बाहेरच्या पायऱ्यांवर बसलेली ती नेहमीची जोडी !

आणि आमचं असं कधी होणार य आशेवर

मी दरवाज्याकड बघत तुझी वाट बघायची !!!

अचानक,कडी वाजते टक टक

हृदयात येतो आशेचा किरण !पुन्हा टक टक !!

च्या मारी मास्तरला ऐकू नाही का येत ?

असं वाटतं मीच जाऊन दार उघडावं !

ए टकल्या दार उघड!

अन् एकदाच सर दार उघडतात .

दोन मिनिटं कोण आहे काहीच कळत नाही.

आणि असतो तो शिपाई ! टाय टाय फिश !!

आणि होतात डोक्याच्या चिंध्या चिंध्या....!!!

पुन्हा आळस देत त्या दाराकड बघायचं.

जरा खिडकीच्या बाहेर,जरा बेंचच्या खाली

जरा फळ्याकड आणि पुन्हा जरा जास्तच दाराकड !!!

आणि एकदम सरांनी माझ्याकडं बघायचं, उभं करायचं

आणि कुठलातरी अवघड प्रश्न विचारायचा.

च्या मारी त्या प्रश्नाचा अर्थ पण कळत नाही.

तरी पण आम्ही जरा विचार केल्यासारख करायचं

आणि म्हणायचं,सर जरा प्रश्न रिपीट करता प्लीज ?

मला काय उत्तराचा गंध पण नसतो.

मग, सरांनी पार इज्जतीचा फालुदा कारायचा.

अन् तेवढ्यात ,

पुन्हा दारावर टक टक आता दाराकड बघायचं माझं daring पण होत नाही !!

पण,सरांनी मात्र लगेच दार उघडायचं !!

तेवढ्यात आम्ही जरा उत्तराची जुळवाजुळव होते का बघायचं.

पण, सगळे आमचेच भाऊबंध ...

आता तिची entry आणि तिच्या हृदयातून आमची एक्षित

हे ठरलेलं समीकरण !!

तरीपण आजही कधी तू lectureला नसलीस की

आसुसतात ते डोळे अन् थबकतात ते श्वास

फक्त तुला पाहण्यासाठी !!!!

कवी - अनामिक

दोन दिवस

दोन दिवस वाट पाहण्यात गेले, दोन दुःखात गेले

हिशोब करतो आहे आता किती राहिलेत डोईवर उन्हाळे

शेकडो वेळा चंद्र आला, तारे फुलले, रात्र धुंद झाली

भाकरीचा चंद्र शोधण्यातच जिंदगी बर्बाद झाली

हे हात माझे सर्वस्व, दारिद्र्याकडे गहाणच राहिले

कधी माना उंचावलेले, कधी कलम झालेले पाहिले

हरघडी अश्रू वाळविले नाहीत; पण असेही क्षण आले

तेव्हा अश्रूच मित्र होऊन साहाय्यास धावून आले

दुनियेचा विचार हरघडी केला अगा जगमय झालो

दुःख पेलावे कसे, पुन्हा जगावे कसे, याच शाळेत शिकलो

झोतभट्टीत शेकावे पोलाद तसे आयुष्य छान शेकले

दोन दिवस वाट पाहण्यात गेले दोन दुःखात गेले।

- आदरणीय कविवर्य नारायण सुर्वे

*** वेळेची किंमत ***

एका वर्षाची किंमत विचारा,त्या नापास होणार्या विद्यार्थ्याला ..

एका महिन्याची किंमत विचारा,त्या मनी-आर्डर ची वाट पहनारया पेंश नराला..

एका आठवड्याची किंमत विचारा,त्या साप्ताहिकाच्या संपादकाला..

एका दिवसाची किंमत विचारा, त्या रोजन-दारी वर काम करणाऱ्या मजूरा ला..

एका तासाची किंमत विचारा,त्या प्रेयसीची वाट पाहण्याऱ्या प्रियकराला ..

एका मिनिताची किंमत विचारा,त्या ट्रेन चुकलेल्या प्रवाश्याला ...

एका सेकंदाची किंमत विचारा,त्या नुकत्याच अपघात होता होता वाचलेल्या व्यक्तीला ...

एका क्षणाची किंमत विचारा,त्या सिल्वर मेडल मिलालेल्या "ओलंपिक " खेळाडुला ..

" वेळ निघून गेल्यावर प्रत्येक गोष्ट सुचली ....शेवटी मरताना वाटलं जगण्याची एक संधी हुकली "

एकदा डोळ्यातल्या एका अश्रुने दुस-याला विचारले...

एकदा डोळ्यातल्या एका अश्रुने दुस-याला विचारले......

'ए आपण असे कसे रे

ना रंग, ना रूप,

नेहमीच चिडीचुप,

आनंद झाला तरी डोळ्यातुन बाहेर,

दु:खाच्या प्रसंगीही दुराव्याचा आहेर,

कोणीच कसे नाही थांबवत आपल्याला,

किनारा ही नाही साधा या पापण्याला............

दुस-यालाही मग जरा प्रश्न पडला,

खुप विचार करून तो बोलला,

रंग-रूप नसला तरी,

चिडीचुप असलो जरी,

आधार आपण भावनांचा,

आदर राखतो वचनांचा,

सान्त्वनांचे बोल आपण,

अंतरीही खोल आपण,

सुखात आपले येणे व्यक्तिपरत्वे,

दु:खाच्या प्रसंगी आपलेच महत्व,

आपल्याला नाही कोणी थांबवु शकत,

बंधनात नाही कोणी बंधवु शकत,

उद्रेक आपण मनातील वेदनांचा,

नाजुक धागा वचनातील बंधनांचा,

भावबंध ह्र्दयातील रुदनांचा,

स्वरबद्ध झंकार तनातील स्पन्दनांचा ,

म्हणुनच,

आपले बाहेर पड़णे भाग आहे,

आपल्यामुलेच आज हे जग आहे.

अशीच आपली कहाणी.........

ऐकून ही अश्रुची वाणी

अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी......................

तिच्या लग्नाची पत्रिका आज घरी दिसली,

थरथरत्या हातांनी त्यावरची आसवं पुसली,

एक आसू नेमका तिच्या नावावरच पडला,

नाव ख़राब होइल, म्हणुन पुसनारा हात अडला...,

दोन-चार थेम्बं तिच्या बापाच्या नावावरही पडली होती,

ज्याच्याकडे पदर पसरवून ,'ती' माझ्यासाठी रडली होती,

एक थेम्ब पडला तिथे, जिथे आप्तांची नावे दाटली होती,

बहुदा माझ्यासोबत फिरताना, तिला ह्यांचीच भीती वाटली होती.,

'आमच्या ताईच्या लग्नाला नक्की यायचे हं'..,यावरही एक थेम्ब पडला,'

ताई तू जा, मी नाही सांगणार कुणाला,..तो भाबडा बोल आठवला...,

काही घसरलेली आसवं, लग्नस्थळ दर्शवत होती,अगदी त्याच्याच समोर आमची भेटायची जागा होती,

'अहेर आणु नये' यावरही थोडा ओलावा होता,

तिच्या बर्थडे गिफ्ट साठी, मी मोबाइल विकला होता.......,

सगळी मित्रमंडळी माझ्यावर हसली.,

तिच्या लग्नाची पत्रिका आज घरी दिसली.......,आज घरी दिसली............!

वेड मला लावूनी तू शहाणी झालीस ...

वेड मला लावूनी तू शहाणी झालीस ...

प्रेम् माझ्यावर करून तू का दुसऱ्याची झालीस ...

नव्हतंच करायचे प्रेम् शेवटपर्यंत

तर का सुरुवात केलीस ...

जायचे होते सोडून मला तर का माझ्या जीवनात आलीस

चूक झाली माझी ...

चूक झाली माझी की मी तुझ्यावर प्रेम केलं ..

सुख नाही तर नाही पण हे दुःख तू मला का दिलेस.

नको ढाळूस अश्रु आता

उत्तर दे माझ्या प्रश्नांना..

बंद कर हे रडू आता नाही मी फसणार तुझ्या खोट्या अश्रुंना ..

आज राहशील गप्प ..

आज राहशील गप्प ..

तुझ्याकडे उत्तर नसताना

उद्या दिसशील मला तू पुन्हा माझ्यावरच हसताना ....

तु निघुन गेलीस

तु.............

तु निघुन गेलीस

कळलेच नाही जाताना

जगच बदलेल माझे

कळले नाही तुझ्याकडे बघून हसताना........

रडू नकोस उगीच

चांगले नाही ते जाताना

माझे रडणे राहूनच गेले

तुला सगळे समजावताना............ ....

आभाळं भरले आहे

अगदी जसे होते तु जाताना

पण आता तेही बरसत नाही

उगीचच कारण नसताना............ ........

अजूनही जातो त्याच बागेत

रातराणी फ़ुलताना

पण मला फ़क्त दिसते

सकाळी ती कोमेजताना............. .......

झालेच नाही आपले बोलणे

सगळा एकान्त असताना

आज सगळं सुचत जातय

एकटा कविता करताना............ ....

माहीत नाही पुन्हा कधी भेटु

वेगळ्या रस्त्यावर चलताना

अन जुळतील का आपल्या तारा

वेगळ्या जगात राहताना............ ..

विषय शोधावे लागतील आता

संभाषण चालु असताना

सगळे तसेच राहील का गं

पुन्हा एकत्र असताना............ .........

शुन्यच आहे आयुष्य माझे

उणे तु असताना

धरलास का हात सांग तु

सोडुनच जायचे असताना............ ...

सोन्यासारखा संसार करशील

दिल्या घरी नांदताना

सांग माझी आठवण येइल का तुला

ती बागेतली रातराणी फ़ुलताना........

मिस कॉल !!!

थांबव ग राणी

तुझ मिस कॉल देण,

मोबाइल च बिल झालय

आता ग जीव घेण,

मिस कॉल देण्याची

तुला हौस ग न्यारी,

बिल मात्र पडतय

माझ्या ग पादरी....

अलार्मच्या आधीही

येतो तुझा मिस कॉल,

माझ्याही आधी होते

माझ्या मोबाइलची सकाळ,

कॉल करायला राणी

तुला कधी जमतच नाही,

चुकून केलाच कधी तर

५ मिनिटापेक्षा जास्त बोलायच नाही,

मी कॉल केल्यावर मात्र

तुला तासनतास बोलावास वाटत,

तुझ बोलन वाढलेल पाहून

काळीज्ञ माझ फाटत (धडधडत)

तुझ हे मिस कॉल देण

आता रोजचच झालय,

माझाही तुला कॉल कारण

मग साहजिकच झालय,

पण ....

मी ही आता ठरवलय

तुला कॉल नाही करायच,

आलाच तुझा मिसकॉल

तर तुलाच परत मिसकॉल द्यायच,

तुझा कॉल येईपर्यंत

तुला मिस कॉल देत रहायच,

आणि तू कॉल केल्यानंतर

मुद्दामहुन जास्त वेळ बोलायच,

तुलाही कलुदे आता

कॉल करण्याच दु:ख,

मलाही मिलुदे मग

थोडस मिस कॉल देण्याच सुख

काय असत प्रेमात .....? कसली असती हुरहूर...?

काय असत प्रेमात .....? कसली असती हुरहूर...?

कशी असती काळजातली धडधड....? काय मज्जा असते चोरून चोरून भेटण्यात...?

कस वाटत तेच तेच फोनवर तासनतास बोलायला....?

काहीच माहिती नव्हत.....

चला एकदा '' TRY '' घ्यावा म्हणून प्रेमात पडायचं ठरवलं....

खोट - खोटच पण तरीही त्यात शिरायचं ठरवलं....

मित्रांना फुगवून सांगायचं.....

माझी '' GIRLFRIEND '' अशी आहे..... तशीच आहे....

आणि एकदाचा तिच्या प्रेमात पडलो.....

तिला याची काहीच कल्पना नव्हती...!

आणि मी तसाच विचार करायला लागलो......

हुरहूर.......धडधड.....

जे काय असत ते सगळ मिळाल.....!!

मित्रांना फुगवून सांगितलं .....

माझी '' GIRLFRIEND '' अशी आहे..... तशीच आहे....

पण...अचानक दोन - चार दिवस ती मला भेटलीच नाही....

आणि मग माझी मनात कालवाकालव व्हायला सुरु झाली ..

अरे.. हे सगळ खोट -खोट होत मग अस का होतंय.....

मी खोट - खोट म्हणता म्हणता .....

खरच प्रेमात पडलो....अगदी मनापासून ......!!

घरामध्ये बसू वाटत नव्हत......

ऑफिस मध्ये काम करू वाटत नव्हत.....

सतत तिचाच विचार.....

प्रत्येक ठिकाणी तिचाच चेहरा दिसायचा....!

एकट एकट राहू लागलो.....

शांत शांत ....गुमसुम राहू लागलो .....

'' दोस्तो कि दोस्ती,यारो कि यारी कम लगने लगी ''

हे सुद्धा खर झाल...!!

तिला तर काहीच सांगितलं नव्हत....

इकडे माझ्याच मनाचा गोंधळ चालला होता.....

तिला सांगाव म्हणून मी एका संधीची वाट पाहू लागलो......

आणि एक दिवशी तिच स्वतःहून माझ्याकडे आली...!

अरे वा......!

मी संधीला शोधण्यापेक्षा संधीच माझ्याकडे आली होती...!!

मी जाम खुश झालो......

ती आलीच.....पण.....

येताना ती तिच्या '' प्रेमाला '' घेवून आली....

खास माझ्या भेटीसाठी......

जखमेवर मीठ चोळतात तसच काहीतरी माझ झाल.....

पण तिला तरी काय दोष देणार..... तिला तरी हे काहीच माहिती नव्हत....

आणि आमच्या प्रेमाची कळी खुलण्याआधीच सुकून गेली....

आणि अस म्हणतात कि ......

'' जब दिल तुटता हैं तो उसकी आवाज नही आती....''

मी तो आवाज ऐकला......

अगदी खरा खरा.........

परीस (पारस )

एक माणूस परीस ( पारस ) शोधायला निघाला.... त्यासाठी रस्त्यात जो दगड येईल तो घ्यायचा, गळ्यातल्या साखळीला लावायचा आणि फेकून द्यायचा असा त्याचा दिनक्रम सुरू झाला दिवस गेले... महिने लोटले... वर्षे सरली.... पण त्याच्या दिनक्रमात बदल झाला नाही ....दगड घ्यायचा, साखळीला लावायचा आणि मग

तो फेकून द्यायचा.... शेवटी तो माणूस म्हातारा झाला.... आणि ज्या क्षणि तो आपले शेवटचे श्वास मोजत होता त्यावेळी अचानक त्याचे लक्ष त्याच्या गळ्यातील साखळीकडे गेले...

ती साखळी सोन्याची झाली होती..... दगड घ्यायचा, साखळीला लावायचा आणि फेकून द्यायचा या नादात त्याचे साखळीकडे लक्षच गेले नाही....

तात्पर्य:

प्रत्येकाच्या जीवनात एकदा तरी परीस येत असतो...कधी आई- वडिलांच्या रूपाने, तर कधी भाऊ-बहीनीच्या नात्याने...तर कधी मित्राच्या मैत्रिणीच्या नात्याने .....तर कधी

प्रेयसीच्या नात्याने..... कोणत्या ना कोणत्या रूपात तो आपल्याला भेटत असतो... आणि आपल्यातल्या लोखंडाचे सोने करीत असतो...... आपण जे काही असतो किवा बनतो त्यात त्यांचा बराच हातभार असतो ....... पण फार कमी लोक या परीसाला ओळखू शकतात .......

प्रेम तुझं खरं असेल तर

प्रेम तुझं खरं असेल तर

जीव तुझ्यावर ओवाळेल ती

स्वतःच्याच भावनांचं मन

शेवटी ती मारेल तरी किती ...

म्हवाना तुझ्या शुद्ध असतील, तर

तीही त्यात वाहून जाईल

मनावर अमृत सरी झेलत

तीही त्यात न्हाहून जाईल ..

विचार तुझं नेक असेल, तर

तीही तुझं विचार करेल

हृदयाच्या तिच्या छेडून तारा

सप्तसुरांचा झंकार उरेल ..

आधार तुझा बलवान असेल, तर

तीही तुझ्या कवेत वाहील

मग, कितीही वादलं आलीत

तरी प्रीत तुमची तेवत राहील

आशा सोडण्या इतकं

जीवन निराशावादी नाही रे

तिला न् जिंकता यावं इतकं

मानवी हृदय पौलादी नाही रे ..

पण, मित्रा जर ती नाहीच आली

तरीही तू हार मानू नकोस

तू तर प्रामाणिकपणे खेळलास

आयुष्याला जुगार मानू नकोस ...

शेवटी आयुष्य हे वाहतच राहत

थांबत नाही ते कोणासाठी

घे भरारी पुन्हा गगनी

नव्यानं कुणीचा तरी होण्यासाठी

आता माझ standard वाढु लागलय…

एक रुपयाचा विचार करणार मन

आता हजार रुपयेही उडवु लागलय

छोट्या दुकानात घुटमळणार् पाऊल

आता ए.सी शोरूम कडे वळु लागलय्….

कारण

आता माझ standard वाढु लागलय…

पाणीपुरीचा आस्वाद घेणार मन

आता McDonald’s चा pizza खाऊ लागलय्

कसाटा खाण्याऱ्या जीभेवर हल्ली

महागड Ice-cream विरघळु लागलय….

कारण

आता माझ standard वाढु लागलय…

“वन रूम kitchen”मध्ये राहणार मन

आता प्रशस्त flatसाठी धडपडु लागलय्

लोकलच्या गर्दित धक्का खाता खाता

आता Mercedes-Benz मधुन स्वारी करु लागलय्….

कारण

आता माझ standard वाढु लागलय…

जे मिळेल त्यात समाधान् मानणार मन

आता थोडं choosy बनु लागलय

स्वप्नात बघितलेल्या दुनियेला खऱ्याआर्थाने

आता प्रत्यक्षाच स्वरुप् येऊ लागलाय्….

कारण

आता माझ standard वाढु लागलय…

तसं तर् गरीबी आणि श्रीमंतीने

समानतेनेच घरी पाणी भरलय..

पण श्रीमंतिपेक्षा गरिबीमुळे जीवनाला

कसं जगायच हे कळलयं…

म्हनुणच ….

कदाचित मनाप्रमाणे अंगातलही बळ वाढलय….

कारण …..

आता माझ standard वाढु लागलय.

कधीतरी

कधीतरी जडावले पापण्यांचे भार

अवचित उगडले आठवांचे दार

दूर दूर गेले मन शोधीत उंबरा

कधी क्षितिजाशी कधी आकाशाच्या पार

झाल्या गेल्या चुका काही, काही देणे घेणे

हसताना बंध सारे झुगारून देणे

अनुमान कधी तिच्या होकाराचे घेता

नाजरेला नजरेचे घडायाचे वार

दिस मास गेले तसे झाले विपरीत

वादळात गेले सारे घरटे बुडीत

मागे उरल्या केवळ खुणा पुसलेल्या

काही नाती तुटलेली, वेदना अपार

स्वतःसाठी पण जगशील !!!

ढगाळल्यासारखा राहू नको

आत्ता तरी बरसाना!

मनात तुझ्या दुःख नको ,

सखा समजून सांग ना!

अरे!फेकून दे साठवलेलं दुःख ,

विष म्हणून पितोस तू

पण, अश्रुंवाटे बाहेर येतच ना!

अरे! नको दाबू भावनांना ,

जरा अलग होऊदे ओठांना ,

बाहेर पडूदे शब्दांना,

मिळालीच जर,तर

मिळेल मोकळी वाट भावनांना !

गुदमरल्यासारखा जगतोस तु

मनातच कोंडतोस विचारांना

स्वतःलाही घुसमटत आहेस आणि स्वाभिमानही !

लक्षात ठेव, सिगारेटनं दुःख कमी होत असतं,

तर देवानं सिगारेट नावाची चीज

या जगात बनूच दिली नसती .

अरे तोच तर ही परीक्षा पाहतोय आपली.

अरे! फार नाई ,फार नाई

पण, व्हिस्कीच्या एका पेग सारख्या तरी

शेअर कर तुझ्या फिलिंग्ज माझ्याबरोबर.

मग तो प्याला तू दुःख पचवण्यासाठी नाही

तर आनंदासाठी पिशील .

मग बघ तू बरसशील अधाशासारखा बरसशील ,

मन मोकळा होऊन बरसशील

तुझं बरसणं बघायला त्या काळ्या ढगात

तो सहस्र रश्मीही बाहेर येईल !

तळपणारा तोही तुझ्या बरसण्यानं शांत होईल!

मग तो तुला सात रंगांचं आयुष्य बहाल करेल !!

मग तू याच जन्मात प्रत्येकवेळी नवं आयुष्य अनुभवशील!!!

वेगळं सुख अन् समाधानही !

पण, खरखुरं ! तू खरा सुखी असशील अन् समाधानीही

कधी तांबडा कधी पिवळा

कधी हिरवा तर कधी गुलाबी सुद्धा !!!

जगशील आनंदात जगशील स्वतःसाठी पण जगशील !!!

देवा तु चुकलास....

देवा तू चुकलास....

माणसाला बनवताना मन का दिलेस?

सगळं साठवण्याची कुवत का दिलीस?

टोचत रे खूप आत्ता.....सहन होत नाही

मन दिलेस ते दिलेस.....भावना ही दिल्यास

आत्ता लहान सहान गोष्टींतले...हेतू कळतात...

न कळते तर बरं झालं असतं....

आता केलीस ती चूक केलीस

पुन्हा मात्र चुकू नकोस.....

माणसासारखा बनू नकोस....

माणूस काय...... मुखवटाधारी

काय खरे काय खोटे कैसे समजावे म्या पामरी

मला वाटत तुला सुद्धा प्रश्न पडत असेल कधीतरी ,

की ज्याला निर्मिला मी ,तो मानव आहे का 'तोच ' तरी?

पुढच्या वेळेला सृष्टी निर्मिताना हे सार लक्षात ठेव....

काहीच innovative नाही जमल तर मन , भावना , हे "parts " manufacture करताना असले faults बाजुला ठेव....

एका चेहर्‍यावर दुसरा चेहरा.....हे सगळ मला नवीनच होत

जेव्हा कळल तेव्हा "नात्या"वर विश्वास ठेवण कठीण होत

सरडा सुद्धा इतक्या चटचट रंग नसेल बदलत

जितका सत्वर तुझा हा मुखवटाधारी असतो बदलत.....

विश्वासावरचा विश्वास उडून गेलाय

तितक्यात कोणीतरी बोलल, तो ना ,कधीचाच मरुन गेलाय.....

प्रत्येक नात्यातला स्वार्थ मज भासे

आणि म्हणून म्हणतो ....

देवा तु चुकलास......

अगदी काल - परवा पर्यंत 'ती ' कित्ती गोड वागत होती ....

आणि आज....

आज सगळे 'संदर्भ ' उलटे भासतात....

जीवाला जीव देईन जिथे तुझा जीव घेईन बनत......

काय उरला रे " त्या " माया-ममतेला अर्थ?

हे अस सगळ आता सोसवत नाही

दुसरा भोगतो ते ही पहावत नाही...

आणि म्हणून म्हणतो ....

देवा तु चुकलास......

Life in Accountancy

What comes I debited,

What goes I credited,

Birth is my opening stock,

Ideas are my Assets and

Views are my liabilities,

Happiness is my profit and

Sorrow is my loss,

Duties are my out standing expenses,

And working is my prepaid expenses,

Bad things I always depreciate,

And all good things I always appreciate,

Friendship is my hidden adjustment,

My character is my capital,

Knowledge is investment,

Good will is my wealth,

And my aim is totally the balance,

In the end death is my closing stock.

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

रोज रोज शाळेत जाईन

गाडीवरली गोड-आम्बट बोरं खाईन,

मन लावून अभ्यास करीन

अधनं मधनं दांडी मारीन...

उगाच कमी शिकून बेकार रहाण्यापेक्षा ,

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

शाळेच्या मागील पटांगणावरील

झाडाच्या चिंचा मी पाडीन,

आज याची, उद्या त्याची

गमतीशीर खोडया काढीन...

उगाच मोठे राडे करण्यापेक्षा

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

परिक्षेच्या आधी घरी

टीव्ही पहायचा हट्ट मी धरेल,

आई मात्र छान पैकी

दोन-चार फटके मारेल...

उगाच मल्टीप्लेक्सला पैसे उडवण्यापेक्षा

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

गावदेवीच्या यात्रेत जावून

सर्कस वैगेरे पाहील,

मनपसंत खेळणी घेवून

जग खरेदी केल्याचा

आनंद सोबत घेवून येइल...

उगाच पब्स मधे मजा करण्यापेक्षा

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

प्रेमाने तिच्या खोड्या काढीन

लांब लांब वेण्या सारख्या ओढीन

अक्कल नाही का रे तुला....??

असा ओरडा पण खाईन...

पण मोठेपणी तिने सोडून जाण्यापेक्षा

देवबाप्पा एकदा तरी तू मला लहान कर...

बर्फाचे हिरे

काल पावसाबरोबर देवाने

बर्फाचे लहान खडे वाटले

जणू धरतीपर्यंत पोचण्या आधी

आभाळाचे रडे गोठले

मी पण उगीच उडास मी

पावसातही माझे दु:ख मांडले

खरंतर ढगांच्या ओंजळीतून

देवाचे अनमोल हिरे सांडले

माझ्यावर आपटत ते

बर्फाचे हिरे पडत होतो

मी हातात घेतलं की

विर्घळून गायब होत होते

देणारा देतोय आभाळातून

घेणाऱ्याला घेता येत नाही

नीट घेता न येणाऱ्याला

काही पण देता येत नाही

पावसात भिजता भिजता

माझं दु:ख विर्घळून गेलं

देवाच्या हिऱ्यांचं मला

महत्त्व कळून गेलं

हिरे पडतात सगळीकडे

ते मला बघता आले पाहिजेत

स्वत:ला घेता आले नाहीत तरी

दुसऱ्यांना देता आले पाहिजेत

प्रश्न

कुठेच उत्तर मिळत नाही म्हणून

एक प्रश्नाने आत्महत्या केली

सर्व प्रश्न एकत्र आले आणि

एकान मडके आणले

एकानं सरणाची तयारी केली

सरणाला अग्नी देऊन.............

निश्वास टाकत एक प्रश्न म्हणला..

"चला एक तरी प्रश्न मीटला ! "

शब्दांना गुंतवु कसा मी ....

तुझ्या बद्दल सांगु काय मी

शब्दांना गुंतवु कसा मी

रात्रीच्या आठवणी नंतर

सकाळच्या सोनेरी उन्हामध्ये

उमलते एखादे फुल.

टपोर्‍या डोळ्यावरील पुसत दव बिंदू

हास्य रंगाचे चेहर्‍यावर घेऊन

सुगंधाची करत बरसात

उमलते एखादे फुल.

नाजुक पाकळी ओठांची

किंचित विलग

आश्वासक शब्दांचा दिलासा देत

तुझ्या बद्दल सांगु काय मी

शब्दांना गुंतवु कसा मी

विनोद .... वेळ

कामवाली गंगू रागारागात मालकिणीला म्हणाली,

मॅडम तुमची हि साडी परत ह्या,

मॅडम : अरे पण का?

गंगू : मग काय, हि साडी नेसली कि साहेबाना वाटत तुम्हीच आहात, ते लक्ष पण

देत नाहीत आणि माळ्याला पण वाटत तुम्हीच आहात, तर तो येता जाता चावटपणा

करतो...

एकदा एका कावळ्याने संताच्या डोक्यावर शी केली.

संता (चिडून ओरडतो) : तू चड्डी नाही घालत का रे ?

कावळा : तू चड्डीतच करतो का रे ??

कांदयाने कोबीशी प्रेम विवाह केला.

दुसरया दिवशी कांदयाला मित्र विचारायला लागले,

...काय मित्रा, लग्नाची पहिली रात्र कशी होती?

कांदा : अरे कसली डोंबल्याची रात्र, एकमेकांचे कपडे उतरवेपर्यंत सकाळ झाली.

मराठी भाषा...!!

मराठी भाषा फारच अजब आहे ना...??

...गाडी 'बिघडली' असेल तर म्हणतात 'बंद' आहे.

.आणि पोरगी बिघडली असेल तर म्हणतात 'चालू' आहे.......

झंप्या : ए पंप्या, एवढा घाबराघुबरा का झालायस बुवा तू?

पंप्या : अरे, थोडं कन्फ्युजन झालं यार.

झंप्या : म्हणजे?

पंप्या : अरे मी रस्त्यावरून चाललो असताना मला समोर काहीतरी दिसलं. मला वाटलं की साप आहे. पण नेमकी ती काठी होती.

झंप्या : हात्तिच्या...एवढंच ना.

पंप्या : हो रे...पण मग त्या सापाला मारण्यासाठी म्हणून मी जी काठी उचलली ना, तो खरा साप निघाला.

कावळा : चिऊताई, चिऊताई, दार उघड!

चिमणी : थांब माझ्या बाळाला पावडर लावते...

कावळा : माझ्या सोबत माझी मुलगी पण आहे..

बाळ : आई, पावडर मी लावतो, तू पहिले दार उघड!!!

प्रियकर - प्रिये, सांग ना मी तुझ्यासाठी काय करू?

प्रेयसी - काय करशील?

प्रियकर - तू सांगशील ते करीन!

प्रेयसी - मग आधी नोकरी कर.

प्रियकर - का?

प्रेयसी - म्हणजे एकदाचं लग्न तरी करता येईल!

रामू - ए राजू, तुला मी एका सेकंदात अख्खे गाणे म्हणून दाखवू?

राजू - शक्यच नाही, चल म्हणून दाखव पाहू.

रामू - गा S S णे!

राजू - अरे वा! चल, मीसुद्धा तुला फटाका न फोडता अगदी तुझ्या दोन्ही कानांजवळ फटाक्याचा मोठा आवाज काढून दाखवतो.

रामू - दाखव की…त्याचे बोलणे पूर्ण होण्याआधीच राजू त्याच्या कानांखाली पेटवतो

फाट…. फाट…

पुण्यातल्या पोरीला बर्थ डे गिफ्ट काय द्याल ????.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

१ डझन स्कार्फ :) :)

मंग्या : मी तुझ्यावर जीवापाड प्रेम केले, तुला कधी स्पर्श देखील नाही केला

तरीही जर तू दुस-या मुलाशी लग्न केले तर मी काय समजायचे ?.

.

.

.

चिंगी : दैवाने दिले आणि कर्माने नेले..

दादा कोंडकेंनी आपल्या पणजीच्या स्मरणार्थ बैंक सुरु केली तीचे नाव ठेवले:

:

:

:

:

:

"आयच्या आयची आय ब्यांक "

संता मित्राच्या पार्टी मध्ये ड्रिंक घेत उभा होता, एवढ्यात त्याच लक्ष एका सुंदर मुलीकडे गेल,

संता : तू माझ्या बरोबर डान्स करशील का?

मुलगी (तुच्छतेने) : मै बच्चे के साथ डान्स नही करती....

संता : ओह्ह... माफ कर हा, मला माहित नव्हतं तू प्रेग्नन्ट आहेस.

पक्या : डार्लिंग, तुझ्या आयुष्यात मी पहिलाच आहे ना,ज्याने तुझं चुंबन घेतलं?

चिंगी : अर्थातच सोन्या, पण मला हे कळत नाही कि सगळे जण हाच प्रश्न का विचारतात.

रजनीकांत च्या काही सत्य कथा !!!!!

गणपतीच्या घरी 10 दिवस रजनीकांतची स्थापना केली जाते.

संता आणि बंता हे दोघे रजनीकांतला 999 कोटी रुपये भेट देणार आहेत. टोकन मनी म्हणून.. लोकांचं लक्ष त्यांच्यावरून उडवल्याबद्दल.

एकदा क्रिकेट खेळत असताना रजनीकांतने एक चेंडू फक्त स्थिर बॅटने नुसताच तटवला.. आज त्या चेंडूला लोक प्लुटो या नावाने ओळखतात.

अशोक चव्हाणांना का जावे लागले? ते हल्ली ब-याच भाषणांमध्ये जाहीरपणे म्हणाले होते, ‘रजनी कान्ट!’

एकटय़ाने समूहगीत कोण गाऊ शकतो?अर्थातच रावण यार! प्रत्येक गोष्ट रजनीकांत कसा करेल?

रजनीकांतने एकदा ठरवलं की आपल्याकडचं किमान एक टक्का ज्ञान तरी जगाला द्यायचं.. त्यातूनच ‘गुगल’चा जन्म झाला.

एक ईमेल पुण्याहून मुंबईला पाठवलं गेलं.. रजनीकांतने ते लोणावळय़ातच अडवलं म्हणे!

रजनीकांत एकदा चेन्नईमध्ये मॉर्निग वॉकसाठी बाहेर पडला, दुपारी त्याला अमेरिकन पोलिसांनी अटक केली.. बिना पासपोर्ट-व्हिसा अमेरिकेत प्रवेश केल्याबद्दल.

एक भूत मध्यरात्री 12 वाजताच्या ठोक्याला दुस-या भुताला म्हणालं, ‘‘उगाच थरथर कापू नकोस. वेडय़ासारखं घाबरू नकोस. हे सगळे मनाचे खेळ असतात. रजनीकांत वजनीकांत जगात काहीही नसतं!’’

एक दिवस रजनीकांत सूर्याकडे एकटक पाहात राहिला.. शेवटी सूर्याचीच पापणी लवली.

‘रोबो’ सिनेमा हिट झाला, तेव्हा रजनीकांतने ‘टाइम्स ऑफ इंडिया’ला चार स्टारचे रेटिंग दिले.

देवाला जेव्हा जेव्हा मानसिक धक्का बसतो, तेव्हा तो ‘अरे रजनीकांता’ असे उद्गारतो.

रजनीकांत घडय़ाळ घालत नाही. कोणत्याही वेळी किती वाजलेत, हे तोच ठरवतो.

Tsumani कशा तयार होतात.. अर्थातच, समुद्राच्या पोटात भूकंप झाल्यामुळे.. प्रत्येक गोष्ट रजनीकांत करेल की काय?

लहानपणी रजनीकांतची खेळणी एकदा हरवली.. ती जागा आज ‘एस्सेलवर्ल्ड’ म्हणून प्रसिद्ध आहे.

न्यायदेवतेने एकदा रजनीकांतकडे क्रुद्ध नजरेने रोखून पाहिले होते.. ती आजतागायत आंधळी आहे.

रजनीकांत खिडकी उघडी ठेवून एसी चालू करतो, तेव्हा देशात हिवाळा सुरू होतो.

रजनीकांतशी गप्पा मारताना.. राज ठाकरेही तामिळ बोलतात.

पॉवर ऑफ रजनीकांत! तुम्ही रजनीकांतचा जोक एका माणसाला फॉरवर्ड करता.. तो एका तासात एक कोटी माणसांपर्यंत पोहोचतो.

इजिप्तमधील पिरॅमिड हे खरेतर रजनीकांतचे चौथीतले भूगोलाचे प्रोजेक्ट्स आहेत.

रजनीकांतचा फोन व्हायब्रेटर मोडवर असला, तरी कोयना धरणाला धोका नाही.

-कार्यकारी अभियंता, कोयना धरण विभाग

मुंबईतली वीज कधी कधी अचानक थोडय़ा वेळासाठी गायब होते.. कारण, तेव्हा रजनीकांतने आपला फोन चार्जिगला लावलेला असतो.

रजनीकांतने एक दिवस शाळेला बुट्टी मारली.. शाळेने तो दिवस रविवार असल्याचे जाहीर करून टाकले.

रजनीकांतला एकदा एका रिपोर्टरने विचारले, ‘‘मोबाइल आणि इंटरनेटवर फिरणाऱ्या रजनीकांत जोक्सविषयी तुझं मत काय?’’ रजनीकांतने गंभीरपणे प्रतिप्रश्न केला, ‘‘तुला खरंच वाटतं की ते काल्पनिक विनोद आहेत म्हणून?’’

संता-बंता आत्महत्या करणार आहेत. रजनीकांतमुळे आपल्याकडे कुणी लक्षच देत नाही, अशी त्यांची तक्रार आहे.

रजनीकांत एका मुलाबरोबर पत्ते खेळत होता. रजनीकांतकडे तीन एक्के होते. तरीही तो डाव हरला.. का?

कारण त्या मुलाकडे तीन रजनीकांत होते.

रजनीकांतच्या घरी मादाम तुसॉचा मेणाचा पुतळा आहे.

प्रागैतिहासिक काळात डायनॉसोरांनी रजनीकांतकडून पैसे उसने घेतले होते, ते परतच केले नाहीत.. तेव्हापासून आजतागायत डायनॉसोर कोणाला दिसलेले नाहीत.

एकदा एका ट्रेनची सायकलशी टक्कर झाली आणि ट्रेन रुळावरून घसरली.. सायकलचालक रजनीकांत फरारी झाला आहे.

रजनीकांतने एकदा पाकिस्तानातल्या एका अतिरेक्याला ठार मारले.. भारतात बसून, ब्लूटुथवरून.

‘‘बेटा रजनीकांत आपल्या सोलर वॉटर हीटरमधून गार पाणी येतंय रे,’’ आईने ओरडून सांगितले.

रजनीकांत तडक छतावर गेला आणि सूर्य दुरुस्त करून आला.

रजनीकांतच्या गर्लफ्रेंडने एकदा त्याला सांगितलं, ‘‘मला सतत अशी भावना होते की कुणीतरी माझा पाठलाग करतंय.’’

दुस-या दिवशी अचानक ती चित्कारली, ‘‘माय गॉड, माझी सावली कुठे गेली?’’

प्राध्यापकाने एका मुलाला विचारले, ‘‘तुला भविष्यात काय करायचे आहे?’’

मुलगा उत्तरला, ‘‘एमबीबीएस झाल्यावर आयएएसची परीक्षा देऊन पोलिस फोर्समध्ये जायचंय. नंतर चांगल्या सॉफ्टवेअर कंपनीमध्ये नोकरी करता करता उत्तम वकील म्हणून नाव कमावायचंय. भव्य बिल्डिंग उभारून मॉलिक्युलर बायोलॉजीमध्ये संशोधन करून नोबेल मिळवायचंय आणि अभिनयाचं ऑस्कर.’’

प्रोफेसर म्हणाले, ‘बाप रे, तुझं नाव काय?’’

‘‘सजनीकांत.. सन ऑफ रजनीकांत.’’

‘‘आई आई, तो बघ तारा तुटला!’’

‘‘नाही रे बाळा, आजकाल काही भरवसा नाही. रजनीकांतने एखादा दगड फेकून मारला असेल सूर्याला नाहीतर चंद्राला!’’

एकदा एका माणसाने रजनीकांतच्या प्रेयसीची छेड काढली.. आज जग त्याला बॉबी डार्लिग या नावाने ओळखते.

एकदा रजनीकांत पावसात क्रिकेट खेळत होता.. त्या दिवशी खेळामुळे पाऊस थांबवण्यात आला.

एकदा रजनीकांतने दोन हत्ती, दोन ऊंट, दोन घोडे पाळले आणि लष्कराकडून काही सैनिक मागवून घेतले.. त्याला बुद्धिबळ खेळण्याची हुक्की आली होती.

एकदा जेम्स बाँडने एका माणसावर गोळी झाडली आणि तो म्हणाला, ‘‘आय अ‍ॅम बाँड, जेम्स बाँड.’’ त्या माणसाने ती गोळी हातात झेलली आणि बाँडवर फेकून मारली. बाँड जागीच गतप्राण झाला, तेव्हा तो माणूस म्हणाला, ‘आय अ‍ॅम कांत, रजनीकांत. येन्ना रास्कला.’’

एकदा एका माणसाने जळती सिगारेट हवेत भिरकावली. ती एका ग्रहावर जाऊन पडली. तो ग्रह धडाडून पेटला.. त्यालाच आता आपण सूर्य म्हणतो.. सिगारेट फेकणा-या माणसाचं नाव सांगायलाच हवं का?

एकदा रजनीकांतने संतापून झाडू मारणा-या एका पो-याला लाथ मारली.. तो झाडूसह आकाशात फेकला गेला.. आज लोक एकदा रजनीकांत कपातून चहा पीत होता. तो त्याला जरा जास्त झाला. त्याने हातातल्या सुरीने चहा अर्धा कापला.. तीच जगातली पहिली ‘कटिंग चाय’ होती.

हृतिक रोशनने रजनीकांतशी स्पर्धा करण्याचा प्रयत्न केला.. ‘गुजारिश’मध्ये बिचा-यावर संपूर्ण सिनेमाभर व्हीलचेअरमध्ये बसून राहण्याची पाळी आली.

एकदा रजनीकांतने अलका कुबलला एक तास हसवले!!!

रॉजर फेडरर म्हणाला, ‘‘मला टेनिसबद्दल काहीही विचार.. मला सगळं काही ठाऊक आहे?’’ रजनीकांतने विचारलं, ‘‘नेटमध्ये भोकं किती असतात?’’

ध्वनीपेक्षा जास्त स्पीड कोणाचा असतो?.. प्रकाशाचा.. तुम्ही ‘रजनीकांत’ असं उत्तर देणार होतात, हो ना? पण, रजनीकांतचा वेग कोणत्याही मापात मोजता येत नाही.

दिवाळीत रजनीकांत फटाक्याने उदबत्ती पेटवतो.

रजनीकांत कॉलेजात शिकत होता तेव्हा प्रोफेसरच लेक्चर बंक करायचे.

कांद्याच्या किंमती इतक्या भडकल्यात की आता रजनीकांतनेही जैन व्हायचं ठरवलंय.

एकदा रजनीकांत एका खलनायकाच्या कानात काहीतरी पुटपुटला आणि तो खलनायक जागीच गतप्राण झाला.. रजनीकांत त्याच्या कानात फक्त एवढंच पुटपुटला होता, ‘ढिशक्यांव!!!!’

सुपरमॅन आणि रजनीकांत यांनी एकदा एकमेकांशी पैज लावली होती.. जो पैज हरेल, त्याने उरलेल्या संपूर्ण आयुष्यात अंडरवेअर बाहेरच्या कपडय़ांच्या वर घालायची असं ठरलं होतं..

‘मिशन इम्पॉसिबल’ हा सिनेमा टॉम क्रूझच्या आधी रजनीकांतलाच ऑफर झाला होता.. रजनीकांतने तो नाकारला.. सिनेमाचं शीर्षक त्याला फारच अवमानकारक वाटलं म्हणे!

एका हाताने पन्नास मोटारी कोण थांबवू शकतो?.. ट्रॅफिक हवालदार.. सगळय़ा गोष्टी रजनीकांतच करू शकतो की काय?

रजनीकांतने एकदा आत्मचरित्र लिहिले.. त्यालाच आपण गिनीज बुक ऑफ वर्ल्ड रेकॉर्ड्स या नावाने ओळखतो.

मानवतेवर उपकार करा आणि रजनीकांतवरचे वेडेवाकडे विनोद एकमेकांना फॉरवर्ड करणे बंद करा.. नाहीतर.. नाहीतर तो एखाददिवशी संतापून इंटरनेटच डिलिट करून टाकेल!!

नव्या वर्षाची भेट

फेकिया कंपनीचा नवीन रजनी सिरीजचा ताकदवान आर-11 मोबाइल

एकावेळी 10 सिमकार्ड सामावून घेणारा

500 जीबी मेमरी

320 मेगापिक्सल कॅमेरा

शिवाय टीव्ही, फ्रिज, एसी आणि कार.. एकाच मोबाइलमध्ये

2012 सालापर्यंत जगभरातील लोक कम्प्यूटरमध्ये अतिशय ताकदवान हार्डडिस्क वापरू लागतील.. जिची क्षमता मेगा बाइट्स, किलोबाइट्स किंवा गिगाबाइट्समध्ये नव्हे, तर रजनीबाइट्समध्ये मोजली जाईल.

आदर्श सोसायटीच्या बद्दल तेव्हाचे मुख्यमंत्री अशोक चव्हाण यांनी सोनिया गांधींना काय स्पष्टीकरण दिले?.. ‘‘ती इमारत सहाच मजल्यांची होती मॅडम. रजनीकांतने खेचून 31 मजल्यांची केली!!!’

चीन, पाकिस्तान, बांगलादेश हे सगळे भारताचे शत्रू उत्तरेलाच का आहेत?.. कारण, दक्षिणेला रजनीकांत आहे!!!

रजनीकांतचा जन्म 30 फेब्रुवारी रोजी झाला.. त्यानंतर फेब्रुवारी महिन्याने ती तारीख कोणालाही दिली नाही.

रजनीकांतने दात मजबूत व्हावेत म्हणून लहानपणी एक खास टूथ पावडर वापरली.. तिलाच आपण आज ‘अंबुजा सिमेंट’ म्हणून ओळखतो.

रजनीकांत जेव्हा ‘कौन बनेगा करोडपती’ या कार्यक्रमात आला होता, तेव्हा त्याला विचारण्याच्या योग्यतेचा प्रश्न विचारण्यासाठी कम्प्यूटरला हेल्पलाइनची मदत घ्यावी लागली होती.

गॅलिलिओने दिव्याखाली अभ्यास केला.

ग्रॅहॅम बेलने अभ्यासासाठी मेणबत्ती वापरली.

शेक्सपीयरने रस्त्यावरच्या दिव्यांखाली अभ्यास केला, हे सर्वानाच ठाऊक आहे.

रजनीकांत मात्र केवळ उदबत्तीच्या प्रकाशात अभ्यास करून शिकला, हे फारसं कोणाला माहिती नाही

Upcoming Horror movies in IT.......

Upcoming Horror movies in IT.......

(1) Darinda manager, tadapta associate ... !!!!

(2) Zahreela Cafetaria .. !!!

(3) Who Akhri Mail………………

(4) Adamkhor supervisor

(5) Escalation- A Life in trouble

(6) 9 Ghante 30 Minute

(7) Ichadhari Customer

(8) I still know what you Missed(goals) last summer

(9) Release ki Raat

(10) Do Excel aur Barah PPT

(11) REGRESSION - RELOADED

(12) Miss– Mano ya na Mano…………….!!!

(13) Zahereelee Defect

(14) Evil DM

(15) Bhut wala Floor

(16) Dashboard- The mystery continues………

(17) “ENTER” mat dabana………….

(18) Andha Cab driver… !!!

(19) Sunsan Pantry– A murder mystery.. !!!

(20) Recession – Jaani dushman

Few more

--- A ppraisal K i P yaas
--- B adla D eveloper K a
--- T rainer B ana S haitaan
--- M anager ki C heekh
--- C lient K a Q aher!!!!!!!!!!!
---Weekend ka V iraana C ubicle!!!!!!!!!!!!!

---- One night at the Khauff center

and the ultimate...............................

Last but not the least ...................................
............................................................................

Khooni Call

तुझं माझ्यावर प्रेम का आहे ??

एकदा एक प्रेयसी तिच्या प्रियकराला विचारते,

एकदा एक प्रेयसी तिच्या प्रियकराला विचारते,

प्रेयसी : तुला मी का आवडते? तुझं माझ्यावर प्रेम का आहे?

प्रियकर : मला नाही सांगता येत पण माझं खरच तुझ्यावर खूपखूप प्रेम आहे.

प्रेयसी : तुझं जर खरच माझ्यावर येवढं प्रेम आहे तर मग तुला एक साधं कारण नाही सांगता येत? छे, मग तु कसा असा दावा करतोस की तुझं माझ्यावर प्रेम आहे?

प्रियकर : खरंच मला नाही सांगता येत की, मी तुझ्यावर येवढं प्रेम का करतो. पण तु म्हणतच असशील तर मी तुला सिध्द करून दाखवेन.

प्रेयसी : काय सिध्द करून दाखवणारेस. साधं एक कारण सांगत नाहीस आणि सिध्द काय करणार... छे! :(

माझ्या मैत्रिणीचा प्रियकर बघ, तिला किती काय काय सांगत असतो ... तिच्या सौंदर्याचे किती पूल बांधत असतो आणि तुला साधं एक कारण नाही सांगता येत. :(

प्रियकर : ठीक आहे बाबा... उम्म्म ... सांगतो तुला, की मी का तुझ्यावर प्रेम करतो ...

- कारण तु खूप खूप सुंदर दिसतेस

- तुझा आवाज खूप गोड आहे.

- तु खूप प्रेमळ आहेस, माझी काळजी घेतेस...

- तु खूप सुंदर विचार करतेस

- तुझे हास्य अगदीच लोभस आहे..

- तुझ्या प्रत्येक हालचाली मुळे (अदा : अगदी योग्य वाटते...)

प्रेयसीची कळी आता एकदम खुलते.

काही दिवस आनंदात जातात. आणि असाच एक दुदैवी दिवस उजाडतो. प्रेयसीला अचानक अपघात होतो आणि ती कोमात जाते.

प्रियकर तिच्या जवळ येतो. तिच्या बाजुला एक पत्र ठेवतो. त्यामध्ये लिहिलेले असते,

प्रिये,

तुझा आवाज गोड होता म्हणुन मी तुझ्यावर प्रेम करत होतो.

पण तु आता बोलू शकत नाहीस. म्हणुन मी आता तुझ्यावर प्रेम करू शकत नाही.

तु माझी फ़ार काळजी घ्यायचीस. म्हणुन मी प्रेम करायचो.

पण आता तु माझी काळजी घेवू शकत नाहीस, म्हणुन मी तुझ्यावर प्रेम नाही करू शकत.

तुझ्या लोभस हास्यामुळे, तुझ्या प्रत्येक गोष्टींमुळे मी तुझ्यावर प्रेम करत होतो.

पण आता तु हसु शकत नाही, इकडे तिकडे फ़िरू शकत नाहीस. त्यामुळे मी तुझ्यावर

प्रेम नाही करू शकत.

जर प्रेम करण्यासाठी काहीतरी कारणच लागत असेल तर मग आता मी तुझ्यावर प्रेम

करावे असे तुझ्यात काहीच नाही.

काही दारोळ्या!

प्यायला लागल्यावर चढायचीच

केंव्हा चढते ते कळत नाही

एकदा चढलेली उतरायचीच

उतरणं काही टळत नाही

दारु पिताना एक तत्व पाळावं

सोसेल तेवढीच प्यावी

सगळी संपवायला थोडीच हवी ?

उरली , तर घरी न्यावी!

एक एक पेग कसा

चवी चवीनं प्यायचा

किती पेग झाले याचा

हिशेब असतो द्यायचा

दारू पिऊन झाल्यानंतर

एक लढाई लढायची असते

पार्टीनंतर घरामधली

साफसफाई करायची असते

पिऊन थोडी चढणार असेल

तरच पिण्याला अर्थ आहे

एवढी ढोसून चढणार नसेल

तर आख्खा खंबा व्यर्थ आहे

मी तसा श्रध्दावान

श्रावण नेहमी पाळतो

श्रावणात फक्त दारू पितो

नॉनव्हेज मात्र टाळतो

ज्याची जागा त्याला द्यावी

भलती चूक करू नये

पिताना फक्त पीत रहावं

चकण्यानं पोट भरू नये

वेळच्यावेळी आपण ओळखावी

आपली आपली आणिबाणी

लाज सगळी सोडुन देऊन

ग्लासात घ्यावं लिंबुपाणी

पिऊन तर्र झाल्यानंतर

काय खातोय ते कळत नाही

खाल्ल्यानंतर बिलामधली

टोटल कधी जुळत नाही

आपला ग्लास आपण सांभाळावा

दुसऱ्याला घेऊ देऊ नये

दुसऱ्याचा ग्लास उचलण्याची

वेळ आपल्यावर येऊ नये

अशीही वेळ असते जेंव्हा

कोणीच आपला नसतो

म्हणून आपण प्यायला जातो

तर नेमका ड्राय डे असतो

आपला पेग आपण भरावा

दुसऱ्यावर विश्वास ठेवू नये

आपला ग्लास , आपली बाटली

दुसऱ्यांच्या हातात देऊ नये

असं उगीच लोकांना वाटतं

की दुःख दारूत बुडून जातं

दुःख असतं हलकं हलकं

अल्कोहोलसोबत उडून जातं!

एकदा प्यायला बसल्यानंतर

तुझं-माझं करू नये

तुझी काय , माझी काय

नशा कधी सरू नये

तुला जायचंच असेल तर निघून जा ,

जाण्यासाठी भांडू नकोस

प्यायची नसेल तर पिऊ नको ,

पण दारू अशी सांडू नकोस

आपला आवाज दणकयात हवा

उगाच लाऊडस्पीकर कशाला ?

पिऊन प्यायची तर देशी प्यायची

उगाच फॉरीन लिकर कशाला ?

फॉरीन लिकर कितीही प्यावी

काही केल्या चढत नाही

देशी आपली थोडीशीच प्यावी

दोन दोन दिवस उतरत नाही

घरी बसून दारू प्यायचे

खूप सारे फायदे असतात

हॉटेलमधे , बिल भरायचे

काटेकोर कायदे असतात

आम्ही कधीच दारूमधे

दुःख आमचं बुडवत नाही

दारू नेहमी शुध्दच ठेवतो

भेसळ आम्हाला आवडत नाही

हवा तसा मी चालतो आहे

कोण म्हणतंय ' जातोय तोल ?'

माझ्या मित्रा , माझ्या इतकी

पचवून दाखव , नंतर बोल!

प्रत्येक पार्टीत आपण बोलवावे

काही ' न ' पिणारे मित्र

पार्टीनंतर आपल्याला आपल्या

घरी नेणारे मित्र

पिणाऱ्यांनी समाजाचा

कुठलाच कायदा पाळू नये

जेंव्हा , जिथे , जशी वाटेल

प्यायचा मोह टाळू नये

प्रत्येकानंच आपला आपला

जसा घ्यायचा असतो श्वास

तसा प्रत्येकानं आपला आपला

सांभाळायचा असतो ग्लास

इतकी का सुन्दर दिसतेस तू...

इतकी का सुन्दर दिसतेस तू...

मी विचारल्यावर

हळूच गालात का हसतेस तू...

उघड कधीतरी हे रहस्य

ही कसली जादू केलीस तू...

तुझ्यातच माझं मन रमत

तुझ्या सहवासताच ते हसतं

का समजुन घेत नाहीस तू...

इतकी का सुन्दर दिसतेस तू...

मनाच्या चित्रात रंगवल य तुला

प्रत्येक कवितेत कोरलय तुला

नाही भेटत कधी मला तू...

तरी खुशाली का पुसतेस तू...

इतकी का सुन्दर दिसतेस तू...

डोळे बंद करताच येतेस तू...

डोळे उघडताच जातेस तू...

एवढच तुझं माझं नातं

नसतानाही माझ्या सोबत असतेस तू...

त्रासदायक नवरे : शरद उपाध्ये

ज्योतिषशास्त्र खरे की खोटे- ज्याचे त्याचे मत असू शकते ; पण त्या निमित्त त्रासदायक नवरे : शरद उपाध्ये

भविष्य विचारायला आलेल्या हजारो लोकांच्या , विशेषत: बायकांच्या समस्या त्यातही नवऱ्यांच्या त्रासदायक समस्या ऐकून खूप मौलिक अनुभव येतात. नवरे

मंडळींचे तेच प्रॉब्लेम्स असतात. कसेही वागले , तरी तो त्रासदायकच वाटतो.

आदर्श नवरा दाखवा , हजार रुपये मिळवा !!!!!

खरोखरच आपल्या बायकोच्या पसंतीला उतरणे हे बाहेर काढलेली टूथपेस्ट आत घालून दाखविण्याइतके कठीण काम. सदेह वैकुंठाला गेलेले संतश्रेष्ठ तुकाराम महाराजसुद्धा एकदा वैतागून म्हणाले होते...

तीर्थ करूं जाता म्हणती कावळा , न करिता त्याला म्हणती बावळा

फार खाय त्याला म्हणती अघोरी , राक्षस हा असे खादाड भारी

थोडे खाय त्याची करिती टवाळी , अन्न कैसे पाप्याच्या कपाळी

तुका म्हणे किती राखावी मर्जी , संसाराचे त्रास घेता.

बायका नाट्य-समीक्षकांसारख्या असतात. विनोदी नाटक काढले , तर म्हणतात, 'अर्थहीन धांगडधिंगा ' गंभीर नाटक काढले , तर म्हणतात , ' रिकाम्या नाट्यगृहातील अयशस्वी निर्माता.' ऐतिहासिक नाटक काढले , तरी टीका , सामाजिक नाटक काढले , तरी टिंगलीचा सूर. म्हणून म्हणतात , ज्याला रस्ता माहीत असतो , पण ड्रायव्हिंग करता येत नाही , त्याला टीकाकार म्हणतात.

नवरे मंडळींचे तेच प्रॉब्लेम्स असतात. कसेही वागले , तरी तो त्रासदायकच वाटतो. रसिक नवरा प्रेमाने बायकोला म्हणतो , '' तुझा चेहरा कसा चंदासारखा सुंदर दिसतोय.

'' तर लगेच ती म्हणते , '' काय हो हा तुमचा नेहमीचा टोमणे मारण्याचा त्रास! सरळ का नाही सांगत की , माझ्या चेहऱ्यावर डाग आहे म्हणून ?''

हनिमूनहून परतलेली स्मिता आईला सांगत होती , '' हा म्हणजे न अगदी येडचॅपच आहे. जाताना गाडीत अगदी वेगळा , घोगरा आवाज काढून माझा हात हातात घेऊन म्हणाला,

'स्मितू , अखेर आपण दोघे एकरूप झालो. ' अग , मला एवढी भूक लागली होती आणि हा अगदी बोअर करत होता. शेवटी मी त्याला सांगितले , ' जेवणाची ताटे दोघांची वेगवेगळी सांगा हं ! ''

ज्योतिषशास्त्र खरे की खोटे- ज्याचे त्याचे मत असू शकते ; पण त्यानिमित्त भविष्य विचारायला आलेल्या हजारो लोकांच्या , विशेषत: बायकांच्या समस्या त्यातही नवऱ्यांच्या त्रासदायक समस्या ऐकून खूप मौलिक अनुभव येतात.

एकदा माझा कार्यक्रम संपल्यावर एक बाई तावातावाने आत येऊन म्हणाल्या , '' अहो मेष राशीचे पुरुष तडफदार असतात , असे मी वाचले आहे. पण माझा नवरा तर अगदीच मेषपात्र आहे. ''

आणखी एक तक्रार त्रासदायक नवऱ्यांबद्दल बायका नेहमी करतात , '' आमचं हे येडं श्रावणबाळ आहे. बायको घरी आली , तरी आईचा पदर काही सोडत नाही. कोणत्याही वेळी आई अशी हाक मारतो. ''

हळवा नवरा बायकांना विलक्षण तापदायक वाटतो. लग्नानंतर काही महिन्यांतच कविताला दिवस गेले. मधून मधून उलट्या होऊ लागल्या आणि ती इतकी आनंदित झालेली असताना

तिचा नवरा मात्र डोळ्यांत पाणी आणून म्हणाला , '' काऊ , किती ग त्रास होतोय तुला! खरंच ग , स्त्रीचा जन्मच कष्ट उपसण्यासाठी. '' आणि तिच्या मांडीवर झोपून हुंदके देत म्हणाला , '' देवा , देवा माझ्या काऊचे कष्ट मला दे. तिला सोडव. ''

माझ्या पती पीडित भगिनींनो आणि मातांनो , काऊची अवस्था त्या वेळी किती केविलवाणी झाली असेल , याची कल्पना फक्त तुम्हालाच करता येईल.

नवऱ्याचा अतिसभ्य सुसंस्कृतपणाही बायकांना तापदायक ठरतो. मध्यमवय उलटून गेलेल्या वर्षाताई थोडे थट्टेने , थोडे वैफल्याने , थोडे वैतागून सांगत होत्या, '' माझे मिस्टर म्हणजे कातिर्कस्वामीच. आठवड्यातले चार दिवस उपास. पुन्हा एकादशी , संकष्टी वेगळीच. सोमवारी शिवलीलामृत , गुरुवारी गुरुलीलामृत , शनिवारी शनिमाहात्म्य. तास न् तास पारायणे. लग्नाच्या दुसऱ्या दिवशी थोडा एकान्त मिळाला म्हणून मी हळूच त्यांच्या छातीवर मस्तक टेकले , तर दूर होऊन म्हणाले , ' अगं , आज माझी एकादशी आहे. '

आम्ही हनिमूनला जायचे ठरवले , तर म्हणाले , ' आपण सोलापूरला जाऊ. तेथून गाणगापूर , तुळजापूर , पंढरपूर सगळेच जवळजवळ आहे. '

प्रवासातही ते हनुमान चालिसा , शिवस्तुती , दासबोध वाचतच होते. हॉटेलवर पोहोचल्यावर हे लगेचच आंघोळीला गेले. मी चेंज करीत होते , तेवढ्यात यांनी बाथरूमचे दार उघडले आणि ' सॉरी , सॉरी ' म्हणत पुन्हा बंद केले. नंतर आतूनच विचारले , ' झाले का ग तुझे ?''

तशी वर्षाताईंना तीन मुले आहेत , पण सांगताना त्या म्हणतात , '' मला चार मुले आहेत. हा सगळ्यांत मोठा. ''

आळशी नवरेही बायकांना फार त्रासदायक वाटतात. बरेचसे नवरे रोज दाढी करत नाहीत. केली तर जमिनीवर आरसा ठेवून , मांडी घालून अर्धा-अर्धा तास दाढी करीत बसतात. साबणाचा फेस लावलेल्या भयानक चेहऱ्याने मध्येच पेपर वाचतात. मधूनच गाल खरडतात. तो साबणाचा फेस वाटीतच बुडवून ठेवतात. नंतर ती वाटी तशीच ठेवून सरळ आंघोळीला जातात.

सारख्या जांभया देणे , जांभया देत बोलणे , प्रचंड मोठी ढेकर देणे , सारखे आडवे होऊन झोपणे असे वागणारे नवरे काय भयंकर पीडाकारक असतात , ते समजण्यासाठी त्यांच्या बायकांच्या जन्मालाच जावे लागेल. कोणताही पीडाहारी झंडू बाम त्यांच्या डोकेदुखीला उपयोगी ठरत नाही.

एक नवरा सारखा झोपून राहायचा. त्याचा तापट मुलगा सारखा आरडाओरडा करायचा. एकदा त्याची झोपमोड झाली म्हणून तो रागावला , तर बायको म्हणाली , '' झोपलेल्या बैलापेक्षा भुंकणारा कुत्रा थोडा तरी कामाचा असतो. ''

नवऱ्यांचा, बायकी चौकशा करण्याचा स्वभाव तर बायकांचा रक्तदाब हमखास वाढवतो. एक इसम , बायकोच्या मैत्रिणी आल्या की , सरळ त्यांच्या कोंडाळ्यात जाऊन बसायचा. भयंकर नाजुक-नाजुक बोलायचा. एकदा बायकोच्या मैत्रिणीला म्हणाला , '' वहिनी,साडी नवी वाटतं ?'' ती म्हणाली , '' छे हो , जुनीच आहे. '' परत तो म्हणतो , '' नाही , अंगावर कधी दिसली नाही , म्हणून विचारले हो सहज. '' तेव्हापासून ती बाई

अंगभर पदर घेऊ लागली.

सारखी सिगरेट फुंकणारे किंवा तोंडात तंबाखू विरघळल्यामुळे लाळ सुटलेली असतानाही वर तोंड करून काही तरी बोलण्याचा प्रयत्न करणारे नवरे बायकांना भयानक उपदवी वाटतात. काही नवरे येता-जाता आरशात बघून केस सारखे करतात, पावडर लावतात, वळून -वळून सगळ्या अँगल्सनी आरशात बघतात , हे तर बायकांना चीड आणते. स्वयंपाकघरात मदत करतो असे सांगून काहीबाही तोंडात टाकत राहणारे नवरेही बायकांना असह्य वाटतात.

बायकोकडे सारखी मेहुणीची चौकशी करणे , सासूबद्दल विचारणा करणे , बायकोच्या मैत्रिणींच्या स्मार्टपणाचे कौतुक करणे , तिच्या वडिलांच्या इन्कमची चौकशी करणे, 'मी पण बिझिनेस करावा असे म्हणतोय ' असे नुसते म्हणत वर्षानुवर्षे पोस्टात नोकरी करीत राहाणे , अशा नवऱ्यांचा बायकांना फार संताप येतो.

कुठल्याही क्षणी लादेन येईल आणि बॉम्बस्फोट करेल अशा चेहऱ्याने वावरणारेही काही नवरे असतात. भयरसाचा अतिरेक झाल्यामुळे हास्यरस लोप पावलेला असतो. असे नवरे क्वचित हसले , तर त्यांच्या बायकांना बंपर लॉटरी लागल्यासारखे वाटते. हे सारखे काळजीत असतात. जरा दुखले , खुपले की , त्यांना भयंकर रोग झाल्याच्या भावना होऊ लागतात. बायको ' डॉक्टरांकडे जाऊ या ' म्हणाली , तर टेस्ट करून घ्यायलाही

घाबरतात. अशा नवऱ्यांच्या बायकांना कायमची सदेह साडेसाती असते. असे नवरे बायकोचा कोणी अपमान केला , तरी तिचीच समजूत काढतात , '' जाऊ दे ग , तू लक्षच देऊ नकोस. ''

गुळगुळीत दाढी केलेल्या, गोल बायकी चेहऱ्याचे, काळ्याभोर डोळ्यांचे, हळुवार आवाजात गोड-गोड बोलणारे , नाजुक-नाजुक हसणारे , लाजरे-बुजरे पुरुष तर बायकांच्या डोक्यात जातात. काही पुरुष तर बहिरे असल्यासारखे दिसतात. पटकन प्रतिक्रिया देत नाहीत. बायको काही बोलली की , पेपरमधले डोकं वर काढतात , अतिशय निविर्कारपणे तिच्याकडे पाहातात , पुन्हा पेपरमध्ये डोके घालतात.

नवऱ्यांच्या जेवणाचे प्रकारही विचित्र असतात. काही नवरे भुरके मारतात की बोंब मारतात , तेच तिला कळत नाही. मध्येच अ आ इ ई ची बाराखडी म्हटल्याप्रमाणे प्रदीर्घ ढेकर देतात. काही नुसते खातच राहतात. बायकोने सहज विचारले , '' खीर आवडली का हो ?'' तर भडकून म्हणतात , '' भुरके मारतोय , दिसत नाही का ?'' काही नवऱ्यांची बोलण्याची हिंमत नसते. भाजीत मीठ विसरलेले असले , तर मुलाला म्हणतात, ''

अरे बंडू बाजारात मीठ महाग झाले आहे का ?''

काही संतापी नवरे पोळीचा तुकडा हातात धरून खेकसतात , '' ही पोळी आहे का चामड्याचा तुकडा ?'' आणि बायकांना संतापजनक वाटणारे नवरे म्हणजे अर्धा-अर्धा तास भात चिवडत बसून मिचिमिची जेवणारे

आणि चप् चप् असा आवाज करणारे नवरे...

... बायकांना खूप-खूप आवडणाऱ्या एका तरी परिपूर्ण नवऱ्याची पत्रिका पाहाण्याचा

योग माझ्या पत्रिकेत आहे का , याचा सध्या मी अभ्यास करीतआहे