बेभान सारे बंध तोडून
चौखूर होई उधळखोर
तरी सोडी खुणा मागे
मन माझे तुफानखोर
धावलो मी भटकलो मी,
आता थांबतो घटकाभर
शोधतो त्या जुन्या खुणा
अन मैत्रीचा ओलापाझर
आज नाचु देईल मनाला
गाफील करुन मित्रांखातर
हळूच जोडेन बंध पुन्हा
फेकुन देऊन हे वेषांतर
दशदिशांवर अंकुश असे जरी
मन भवसागरातील डोलकर
थकशील वा होशील कष्टी
सोबती असेल माझाच मैतर
या रे माझ्या मित्रांनो करा
या स्नेहनात्याचा जागर
क्षण आजचा प्रत्येक देईल
चिरकालिक आनंद अपार
No comments:
Post a Comment